Χριστός ανέστη!

Χριστός ανέστη!

Όταν πέρασε το Σάββατο, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία, η μητέρα του Ιακώβου και η Σαλώμη, αγόρασαν αρώματα για να πάνε ν’ αλείψουν το σώμα του Ιησού. Και πολύ πρωΐ, την επόμενη μέρα μετά το Σάββατο, μόλις ανέτειλε ο ήλιος, ήρθαν στο μνήμα. Έλεγαν μεταξύ τους: «Ποιος θα μας κυλήσει την πέτρα από την είσοδο του μνήματος;» Γιατί ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Μόλις όμως κοίταξαν προς τα ‘κεί, παρατήρησαν ότι η πέτρα είχε κυλήσει από τον τόπο της. Μόλις μπήκαν στο μνήμα, είδαν ένα νεαρό με λευκή στολή να κάθεται στα δεξιά και τρόμαξαν. Αυτός όμως τους είπε: «Μην τρομάζετε. Ψάχνετε για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, το σταυρωμένο. Αναστήθηκε. Δεν είναι εδώ. Να και το μέρος όπου τον είχαν βάλει. Πηγαίνετε τώρα να πείτε στους μαθητές του και στον Πέτρο: «πηγαίνει πριν από εσάς στη Γαλιλαία και σας περιμένει. Εκεί θα τον δείτε, όπως σας το είπε». Αυτές βγήκαν κι έφυγαν από το μνήμα γεμάτες τρόμο και δέος και σε κανέναν δεν είπαν τίποτε, γιατί ήταν φοβισμένες. Μετά την ανάστασή του ο Ιησούς, το πρωΐ της Κυριακής, εμφανίστηκε πρώτα στη Μαρία τη Μαγδαληνή, την οποία είχε θεραπεύσει από εφτά δαιμόνια. Εκείνη πήγε και το είπε στους μαθητές, που ήταν λυπημένοι και έκλαιγαν. Αυτοί όμως, όταν άκουσαν ότι ο Ιησούς ζει και τον είδε η Μαρία, δεν την πίστεψαν. Κατόπιν ο Ιησούς εμφανίστηκε με διαφορετική μορφή σε δύο απ’ αυτούς, καθώς περπατούσαν και πήγαιναν έξω στα χωράφια. Εκείνοι πήγαν και τα διηγήθηκαν στους υπολοίπους, αλλά ούτε κι αυτούς τους πίστεψαν. Τέλος, εμφανίστηκε ο Ιησούς στους έντεκα μαθητές καθώς έτρωγαν και τους επέπληξε γιατί αμφέβαλλαν κι επέμεναν να μην πιστεύουν αυτούς που τον είδαν αναστημένο. Μετά τους είπε: «Πορευθείτε σ’ ολόκληρο τον κόσμο και διακηρύξτε το χαρμόσυνο μήνυμα σ’ όλη την κτίση. Όποιος πιστέψει και βαπτισθεί θα σωθεί. Όποιος δεν πιστέψει θα καταδικασθεί. Να και τα θαύματα που θα κάνουν όποιοι πιστέψουν: Με την επίκληση του ονόματός μου θα διώχνουν δαιμόνια, θα μιλούν νέες γλώσσες κι αν παίρνουν φίδια στα χέρια τους ή πίνουν κάτι δηλητηριώδες δε θα παθαίνουν τίποτε. Θα βάζουν τα χέρια τους πάνω σε αρρώστους και θα τους θεραπεύουν». (Ευαγγέλιο κατά Μάρκον, κεφ. ιστ’, στ. 1-18) Σύντομα σχόλια • «Αν δεν είχε αναστηθεί ο Χριστός, θα ήταν μάταιη η πίστη μας και το κήρυγμά μας». (Α’ Κορ. ιε’ 17) • Η ορθόδοξη εικόνα της Αναστάσεως παρουσιάζει την κάθοδο του Χριστού στον Άδη. Πρώτον, γιατί κανείς δεν είδε τον Χριστό την ώρα που αναστήθηκε, αφού βγήκε από τον Τάφο «εσφραγισμένου του μνήματος». Δεύτερον, γιατί, όταν η ψυχή του Χριστού ενωμένη με την θεότητα κατέβηκε στον Άδη, συνέτριψε το κράτος του θανάτου και του διαβόλου, αφού με τον δικό Του θάνατο νίκησε τον θάνατο. Αυτή εξάλλου είναι η ουσιαστική συνέπεια της Αναστάσεως. Τρίτον, ο Χριστός με την κάθοδό Του στον Άδη ελευθέρωσε τον Αδάμ και την Εύα από τον θάνατο. Έτσι, όπως από τον Αδάμ προήλθε η πτώση ολόκληρου του ανθρώπινου γένους, έτσι με την ανάσταση του Αδάμ γευόμαστε τους καρπούς της ανάστασης και της σωτηρίας. Λόγω της ενότητας της ανθρώπινης φύσης ό,τι έγινε στον προπάτορα έγινε σε ολόκληρη την ανθρώπινη φύση. • Ο Χριστός αναστήθηκε μετά από τρεις μέρες, για να μην μπορεί να αμφισβητηθεί το γεγονός του θανάτου Του (όπως θα γινόταν αν έμενε λιγότερο) ούτε και να κατηγορηθεί το μυστήριο της Αναστάσεως (όπως αν αργούσε η Ανάσταση πάνω από τρεις μέρες). • Η Εκκλησία κάθε Κυριακή με τα τροπάριά της γιορτάζει την Ανάσταση του Κυρίου. • Τον Αναστημένο Χριστό είδαν πρώτες οι Μυροφόρες γυναίκες. Οι Απόστολοι, φοβισμένοι από τα γεγονότα που προηγήθηκαν, κλείστηκαν στο υπερώο, ενώ οι γυναίκες με την αγάπη, τη θερμότητα και την ανδρεία, πριν ακόμα ξημερώσει καλά, πήγαν στο μνημείο για να αλείψουν με αρώματα το Σώμα του Χριστού. Δεν φοβήθηκαν ούτε το σκοτάδι ούτε την ερημιά ούτε τους στρατιώτες. Αυτό σημαίνει ότι, για να αξιωθεί κανείς να δει τον Αναστάντα Χριστό, χρειάζεται να έχει αγάπη και ανδρεία. • Ο Χριστός αναστήθηκε με το Σώμα Του (άρα δεν ήταν πνεύμα, φάντασμα). Όμως το Αναστημένο Σώμα του Χριστού ήταν απαθές και αθάνατο, στολισμένο με τη θεία δόξα. Είχε αποβάλει όλα τα αδιάβλητα πάθη, το θνητό (δηλ. το να μπορεί να πεθάνει) και το παθητό (δηλ. το να έχει πάθη και ανάγκες), όμως παρέμεινε σώμα που μπορούσε να περιγραφεί. Είχε όλα τα διακριτικά γνωρίσματα που είχε και πριν. (Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος) Αναστάσιμες προσευχές Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος. Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Άγιον Κύριον Ιησούν τον μόνον αναμάρτητον. Τον Σταυρόν Σου, Χριστέ, προσκυνούμεν και την αγίαν Σου Ανάστασιν υμνούμεν και δοξάζομεν. Συ γαρ ει Θεός ημών, εκτός Σου άλλον ουκ οίδαμεν· το όνομά Σου ονομάζομεν. Δεύτε πάντες οι πιστοί, προσκυνήσωμεν την του Χριστού αγίαν Ανάστασιν· ιδού γαρ ήλθε διά του Σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω. Διά παντός ευλογούντες τον Κύριον, υμνούμεν την Ανάστασιν Αυτού· Σταυρόν γαρ υπομείνας δι’ ημάς, θανάτω θάνατον ώλεσεν. Αναστάς ο Ιησούς από του Τάφου, καθώς προείπεν, έδωκεν ημίν την αιώνιον ζωήν και το μέγα έλεος.